Serieuze monsters

Aldrovandi’s draakjes vinden we in serieuze boeken over de natuur. Ze werden getoond en besproken naast echt bestaande dieren. Die mix van werkelijkheid en fantasie was niet ongebruikelijk. Er was nog veel onduidelijk over de natuur en onderzoekers wilden die toch zo volledig mogelijk beschrijven: niet alleen de soorten die ze in het echt hadden gezien, maar ook de soorten waarover ze enkel hadden gelezen of gehoord.

Dit draakje staat onder meer beschreven in Aldrovandi’s werk over slangen en draken, de Serpentum et draconum historiae (Natuurgeschiedenis van slangen en draken).Postuum gepubliceerd in 1640. Draken haalden dus zelfs de titel!

Niet dat Aldrovandi er in alle gevallen zelf in geloofde, maar draakjes hoorden er als vanzelfsprekend bij. Het was simpelweg onderdeel van hoe de natuur in die tijd beleefd werd.

In verschillende boeken van Aldrovandi worden dan ook allerlei vreemde wezens getoond, zoals basilisken, zee-eenhoorns, en zeemeerminnen. De opvatting van de natuur zoals die in de zestiende en deels ook de zeventiende eeuw heerste, hield rekening met de mogelijkheid dat die bestonden.