Bilderdijk met wrong

Bilderdijk meende dat de ware dichter (en als zodanig beschouwde hij ongetwijfeld ook zichzelf) een uitzonderlijk mens, een ‘genie’ was. Daar hoorde ook een excentriek imago bij, dat hij ook uitdroeg in zijn kledingstijl. Hij zag eruit alsof hij rechtstreeks uit de achttiende eeuw afkomstig was: ‘Mijn rok is en blijft nog de gekleede rok van mijn tijd, en mijn hoed is nog opgetoomd als toen ik in 1795 het land uitgezet werd’. Het was een middel om zich tegen de tijdgeest die hij verfoeide af te zetten: ‘Ik ben dus ook op den voet niet met de tegenwoordige wareld’.

Om zijn hoofd droeg Bilderdijk dikwijls een tulband of wrong, ter bestrijding van zijn chronische hoofdpijn. Hij had de gewoonte een verhit aarden schoteltje op zijn hoofd te plaatsen en het vervolgens in te wikkelen. Dit verschafte hem als dichter een oosterse uitstraling.

Bilderdijk is vele malen afgebeeld met de karakteristieke wrong om het hoofd, onder meer op dit portret van een onbekende kunstenaar uit de tweede helft van de negentiende eeuw.