De kamâh en Gijs’ identitèt
De auvâhvloed van antrekkelijke objekte in de kamâh veitelt gevarieâhde vehale auvâh veschèdene deile van Gijs’ leivûh. Maah ze hebbe allemaal un gelijke noemâh en da's Gijs’ leivûh. Gijs erkent dat alles in zèn kamâh te dele un refleksie is van hemzelluf. De instinktieve manieâh warop Gijs zèn kamâh hep ingerich en ut pegsaunlijke karaktâh van alle objekte make de rùimte biezondâh en spreikend.
Gijs trek de vegelijking tusse de kamâh en zèn identitèt veâhdahs doâh. Naah zèn idei zèn zauwel de kamâh as zèn identitèt kneidbaah, maah istâh teigelijkertèd auk un kerre die mindâh verandâhlijk is. “Je heile pegsaunlijkhèd innun klap verandere is heil lastag, misschien wel onmaugelijk, maah je ken wel ègenschappe vajje ège verandere, net zauas ik objekte in mèn kamâh ken toevoege of jùis ken weghalûh.” De vegelijking tusse pegsaunlijke ègenschappe en eilemente van un intâhieuâh is treffend. Je zâh iemes identitèt kenne gelijkstelle an de grautte van un rùimte, waahbè de ondâhdele van iemes identitèt dan de objekte in die rùimte zèn. Interaksie met deize objekte reflekteâht dan ut nadenke auvâh en werreke an je pegsaunlijke kwalitètûh. Iets van de muâh hale, un nieuw werrek praubere te make, iets wille vewoeste of un nieuwe waahdering vinde: voâh Gijs werrek dit hetzellufde op pegsaunlijk nivo. Maah net zauas me nie zaumaah de intrinsieke vezels van un rùimte ken verandere, is de kerre van iemes identitèt auk nie verandâhlijk.
Gijs merrek op dat zèn kamâh en zèn identitèt ut meis samekaume in de “geoâhganiseâhde chaos.” De divegse kolleksie van kleiding, tattaus, objekte van emautiauneile waahde, agtistieke kreijasies, Haagse tautems, opvallende kuriausitète en paraferrenalia reflektere op natuâhlijke wèze Gijs’ intâhesses en ondâhnemingûh. Maah de chaautiese kompaususie echaut teves de vezels van Gijs’ karaktâh: zèn veschillende leivensvehale en ervaringe vemenge ze ège tot de lappedeike van zèn identitèt. De stilering van deize chaos in de kamâh laat auk zien hoe iemand un vehaal auvâh zèn identitèt stileâht. We zèn dan misschien wel un lappedeike an vehale, gedachte en opvattinge, we stilere die lappedeike om un koherent en beteikenisvol geheil van onszelluf te makûh. Net zauas Gijs’ vezamelde objekte un intrinsieke vebintenis hebbe met de kamâh en zèn pegsaunlijkhèd, zau make de vehale van deize objekte Gès tot de man die hè vedaag de dag is.