Op Njord is in 2014 een vier-zonder Net als de vier-met is de vier-zonder een boordroeiboottype met vier roeiers, maar dan ongestuurd. De boottype is daardoor wat lichter - geen gewicht van de stuur - maar ook iets technischer. Een van de roeiers stuurt door middel van de voet: het schoentje zit gekoppeld aan het roertje onder de boot. gedoopt, genaamd de Veenhoven, vernoemd naar Olympisch roeister Jacobine Veenhoven. In de boot is sindsdien hard geroeid, zowel in het binnen- als buitenland.
Een gloednieuwe Empacher Hoewel de meningen onder roeiers wel verschillen welke bootmerken het best zijn om in de roeien, pronkt Empacher, het merk gekenmerkt door haar gele kleur, wel voor velen bovenaan in de ranking. vier-zonder (vijfentwintigduizend euro!) wordt niet zomaar vernoemd naar iemand: vaak wordt een boot daarom naar een Erelid vernoemd. Zo ook Jacobine, die in 2002 aankwam op Njord. Haar roeicarrière begon in de eerstejaars damesacht De acht is een boot met 8 roeiers, 4 riemen aan elke kant. Het is een lange boot en kan daarom niet zonder een stuurman of -vrouw: daarom zitten er negen personen in de acht, acht roeiers en een stuur (8+) en eindigde in 2012 in de Holland damesacht op de Olympische Spelen in Londen.
Als student psychologie beviel het roeien goed, maar Jacobine's huisgenoten van Minerva vonden het niet zo gezellig dat ze met avondeten door trainingen vaak afwezig was en daarom ging ze in haar tweede jaar hockeyen. Toch bleef het roeien trekken, zeker toen in 2004 de Nederlandse damesacht brons won op de Olympische Spelen. Deze boot zal vol meiden zoals zij zelf: zoiets zag Jacobien zichzelf ook wel doen. En zo geschiedde.
Terug op Njord speelde Jacobine zich na een jaar vier-zonderen in het oog van de bondscoaches, waarna ze in 2005 in de vier-zonder werd uitgezonden naar de Wereldkampioenschappen voor onder 23, en het jaar daarop in de twee-zonder. Het Olympisch vuur dat in 2008 in Peking zou ontbranden lonkte, maar een keelontsteking gooide roet in de slidings Slidings zijn een essentieel stuk materieel in de boot. Om zo efficiënt mogelijk gebruik te maken van beenkracht, wordt op een bankje gezeten die heen glijdt en terug geduwd wordt bij het maken van een roeihaal. De wieltjes van het bankje rollen heen en weer in metalen slidings. Met regelmaat moet een doekje door de slidings gehaald worden, om het bankje soepel te kunnen laten bewegen!. Vanaf toen brak een tijd aan vol skiffen skiffen is het roeien in een één-persoonsboot, de skiff. op de Leidse wateren, in gezelschap van onder andere Nicole Beukers. Volgens Jacobine roeide dit wel lekker, omdat dit een stuk minder selectiegericht was.
2012 was het jaar waarin het moest gaan gebeuren: Londen. De aanloop naar de Spelen was een tijd van harde selecties, maar de acht vrouwen waarmee Jacobine in 2011 al had geroeid bleek in 2012 ook de sterkste boot en zo kon de ploeg in een vertrouwde opstelling naar de Olympische Spelen.
In een knaloranje slagschip behaalde de boot een prachtige bronzen plak met een tijd van 6:13.12 Het wereldrecord is 5:54.16 en is in handen van de Verenigde Staten (2013), net achter Canada en de Amerikaanse ploeg. Jacobine spreekt van een goed gevoel in de ploeg: het is belangrijk om op elkaar te kunnen bouwen en het voor elkaar te doen. Doordat je dingen meemaakt en samen belangrijke wedstrijden vaart, bouw je dit gevoel op zonder dat iedereen per se met elkaar op hoeft te kunnen schieten.
Met een bronzen plak en een lichtblauw erelidmaatschap ging Jacobine aan het werk als psychologe. Vandaag de dag wordt de Veenhoven nog veel gebruikt, op het moment door Middengroep Licht Middengroep Licht wordt gevormd door de meerderejaars lichte mannen (72 kilogram). Op de vraag wat ze hiervan vond zei Jacobine: “Ik stoor me er niet aan dat er lichte mannen in roeien, maar als het er om draait gaat mijn voorkeur natuurlijk uit naar Damesch!”
