Hoe zien we pijn en handicap?

Leonors handicap en haar pijn zijn onzichtbaar. Een handicap is een belemmering om te kunnen functioneren zoals alle anderen, zowel fysiek als mentaal. Een onzichtbare handicap betekent dat deze op het eerste gezicht niet zichtbaar is, zoals wel het geval is bij iemand in een rolstoel.

Het feit dat mensen niet weten dat ze gehandicapt is of pijn heeft, maakt het voor haar moeilijker om over te praten. Grenzen aangeven is vaak lastig. Als een professor in de klas studenten vraagt ​​om op te staan ​​en om de stoelen heen te bewegen, is het lastig om je handicap aan de hele klas te moeten uitleggen. Elke keer dat je een nieuw persoon ontmoet, moet je jouw toestand opnieuw uitleggen. ‘Het is best vermoeiend. Mensen proberen je ook elke keer advies te geven. Ik weet dat ze het goed bedoelen, maar het is zo van: ja, ik heb yoga geprobeerd.’

Soms wordt ze door mensen om haar heen in twijfel getrokken. Als ze in universiteitsgebouwen de lift gebruikt, wordt ze tegengehouden om te vragen waarom. Mensen hebben tegen haar gezegd: ‘Ja, maar je bent toch niet zo gehandicapt?’. De onzichtbaarheid van haar handicap maakt het makkelijker voor mensen om haar ervaring te ontkrachten.

‘Ik paste in het visuele idee van een ‘normaal’ mens. Dat geeft me in sommige opzichten veel privileges, maar het maakt het ook moeilijker om voor mezelf op te komen. Ik ben bang om de badkamer voor gehandicapten te gebruiken, ik ben bang om naar de sportschool te gaan en met lage gewichten te trainen. Wat als mensen mij vragen: oh, je kunt wel X doen, maar niet Y? Je doet alsof.'’