“Misschien is roeien iets voor mij”

In deze boot zitten stuurvrouw Ariane en roeiers Isis, Hannah, Julie en Joost. Isis en Julie zijn beiden student en beiden slechtziend. Psychobiologie studente Isis vertelt: “Ik was op zoek naar een nieuwe sport. Ik was ook aan het kijken wat er eigenlijk mogelijk is qua sporten met een visuele beperking. Ik kwam Rowing Blind tegen en dacht: dat is een mooie uitdaging. Het is ook superleuk om het bij een vereniging te doen.” Julie studeert rechten in Leiden en is al lid bij studenten muziekgezelschap “Sempre Crescendo”. Ze vertelt dat haar broer Rowing Blind naar haar had doorgestuurd en ze dacht: “Misschien is dit iets voor mij. Voor roeien heb je niet heel veel zicht nodig, zolang iemand anders maar stuurt.”

Isis vertelt dat het soms moeilijk kan zijn om contact te leggen met een nieuwe vereniging. “Wat ik leuk vind, is dat jullie als studentenvereniging zo open staan voor mensen met een visuele beperking. Als je zelf een sport gaat zoeken moet je wel het geluk hebben dat mensen bereid zijn om je te helpen. Als je merkt dat mensen er niet echt op zitten te wachten is dat snel ontmoedigend. Bij Njord merk ik dat iedereen er actief in staat en dat is heel fijn en ontspannen. Ik voel me niet bezwaard” Julie: “Ik vind het erg leuk. Roeien is toch meer een teamsport dan ik dacht. Ik geniet ervan om op het water te zijn.” De meiden zijn beiden enthousiast over het traject en zijn van plan om het roeien door te zetten.