Johanna? In krebbe 1.2.

Als patiënt van het Binnengasthuis lag je in een van de ‘krebben’ (van krebbe in de betekenis ‘bed’). Zo’n krebbe was doorgaans gemaakt van gietijzer. Ze waren populair in Europa. Niet alleen waren ze licht en makkelijk te verplaatsen, maar ook waren ze makkelijker schoon te houden, dit in tegenstelling tot houten bedden. Op de tweede foto zie je zowel de houten als de gietijzeren variant. De krebben waren laag bij de grond wat voor veel oudere en lichamelijk beperkte patiënten geen pretje was. Echt liggen was vaak geen optie, want de bedden waren kort, waardoor veel patiënten noodgedwongen rechtop moesten zitten.

We bezoeken de krebbe van Johanna van der Meiden (we zagen haar al in een ander verhaal waarin ze, hoewel onder compleet andere omstandigheden, ook al in een penibele situatie verkeerde). Haar krebbe (Nummer 1.2) stond in het Binnengasthuis, op een van de vrouwenafdelingen. Het Binnengasthuis is een voormalig ziekenhuis en was gevestigd in het centrum van Amsterdam. Het gebouw kent een lange historie als ziekenhuis en was in de zestiende eeuw al een plek waar zieken of minderbedeelden konden worden behandeld en verzorgd. Daar kwam onze Johanna terecht en dat weten we door de bladzijden in dit register.