Een andere techniek
De tekst op ons kleitablet is geschreven met een scherp instrument, en met een heel andere techniek dan die werk gebruikt voor het spijkerschrift. De tekens bestaan uit lijntjes die in de klei ‘getrokken’ zijn. Maar als het geen spijkerschrift is, wat voor een schrift is het dan wel? Deze vraag is niet zo makkelijk te beantwoorden, omdat het schrift niet lijkt op de andere schriften die we kennen.
Wat we in ieder geval kunnen vaststellen, is dat de tekst is geschreven in horizontale richting. Op elke zijde van het kleitablet staan acht regels tekst. De regels zijn elkaar gescheiden door middel van reliëf; tussen de beschreven regels door steken verhoogde ribbels uit in de klei. Aangezien beide zijden van de kleitablet volledig en zonder onderbrekingen beschreven zijn, is het moeilijk vast te stellen waar de tekst begint en waar deze eindigt. De zijde die nu is aangemerkt als ‘A’ zou in feite de achterzijde kunnen zijn, in plaats van de voorzijde.
We weten ook niet in welke richting de tekst is geschreven, en eigenlijk weten we niet eens zeker of het tablet niet ondersteboven is gefotografeerd! Laten we, voordat we ons verder onderdompelen in dit mysterieuze schrift eerst eens kijken naar de herkomst van dit enigmatische object.