Misleiding biedt identiteit

Met name voor gelaatsprotheses is het belangrijk dat ze zo misleidend mogelijk zijn. Een 'misvormd' gezicht wordt al snel als schokkend ervaren. Maar zorgen voor een goede match tussen het gezicht en de prothese is nog een hele klus. De drager moet constant controleren of de prothese goed zit. Daarnaast gebruiken dragers vaak allerlei hulpmiddelen om ervoor te zorgen dat de overgang tussen gezicht en prothese minder opvalt. Denk aan theaterschminck of een bril met een dik, opvallend montuur. Ten slotte passen mensen met een prothese vaak hun eigen lichaam aan om het beter te laten matchen: ze gaan bijvoorbeeld onder de zonnebank liggen om de juiste kleur te houden.

Doordat het zo veel werk is om de prothese goed bij je gezicht te laten passen en andersom, ben je als drager soms beperkt in je dagelijks leven. Spontaan een dagje uit is bijvoorbeeld vaak geen optie: waar plak je dan tussendoor je neus vast als hij wat wiebelig wordt? Je hebt lijm nodig, doekjes, make-up, een plek om alles uit te stallen, een spiegel met goed licht, en vooral privacy.

‘Misleiden’ riekt naar nepperij, maar soms is de ultieme vervalsing juist iets moois. Een goede prothese stelt de drager in staat om zich onder de mensen te begeven en om het contact met anderen vloeiend te laten verlopen. Door een prothese die precies aansluit bij de rest van het gelaat, ziet men weer een gezicht, niet de afwijking. Een vakkundig en liefdevol gemaakte prothese geeft zijn 'baasje' diens identiteit terug. Misschien droeg Kaspar zijn lievelingsoog 's nachts dus helemaal niet voor iemand anders. Misschien droeg hij het voor zichzelf.