Gender Gap

In een Italiaanse studie kwam naar voren dat vrouwen actief hun reisroutes veranderen om bepaalde stations te vermijden, of de tijden dat ze reizen verschuiven om niet op ‘gevaarlijke’ tijden te hoeven reizen.Coppola, Pierluigi & Silvestri, Fulvio. (2021). Gender Inequality in Safety and Security Perceptions in Railway Stations. In deze studie wordt ook specifiek de zogenaamde ‘gender gap’ aangesproken, namelijk dat mannen niet dezelfde gevoelens van onveiligheid ervaren rond het openbaar vervoer en stations. In het groot gaat de gender gap over het verschil tussen mannen en vrouwen op verschillende niveaus, bijvoorbeeld qua inkomen of de rol die ze spelen binnen een gezin. Het is dus belangrijk deze gender gap te bespreken binnen het thema ‘onveiligheid op stations’, omdat vrouwen hun reisgedrag aanpassen, vaak om onveilige situaties uit de weg te gaan. De tijden dat de geïnterviewde vrouwen zich het meest veilig voelden waren wanneer ze zich onder meer mensen bevonden, omdat ze dachten dat dit de kans op een nare ervaring zou verkleinen.

Dit laat zien dat vrouwen zich niet alleen onveilig voelen op stations, maar ook actief hun reisgedrag veranderen om zich veilig te voelen. In de Italiaanse studie werd geconcludeerd dat onder andere de mobiliteit van vrouwelijke reizigers, dus hoe vrij ze kunnen reizen, veel lager ligt dan de mobiliteit bij de mannelijke reizigers. Vrouwen worden dan verantwoordelijk om hun eigen leed te voorkomen door actief bepaalde plekken uit de weg te gaan, terwijl ze eigenlijk slachtoffers zijn. Dit wordt ook wel victim blaming genoemd, een proces waarin vrouwen verantwoordelijk worden gesteld voor hun eigen veiligheid en als er wel iets misgaat dit hun eigen schuld is. Vooral ‘s nachts kan het snel eng en onheilspellend voelen bij het station, terwijl er misschien net zoveel mensen rondlopen als overdag.