Stop

Een koptelefoon opzetten om zo niks meer te kunnen horen is voor veel vrouwen de enige manier op straatintimidatie niet te ervaren. Alhoewel er veel “tips en tricks” zijn, is er niets wat een vrouw kan doen om straatintimidatie permanent te stoppen, en ik heb veel geprobeerd. Ik maak geen oogcontact, maar probeer het ook niet opmerkelijk te ontwijken. Ik kijk niet te blij of te verdrietig. Ik doe een powerwalk. Ik kijk boos. Niet te boos. Blaffen? Ik bedek iedere centimeter van mijn lichaam, ook al helpt dat niet. Ik reageer niet. Ik negeer. Ik hoop dat ze me niet volgen. Het lijkt niet echt zin te hebben als mijn aanwezigheid alleen al genoeg is.

Er is niets wat ik kan doen om catcalling te stoppen, dus zet ik mijn koptelefoon op zodat ik helemaal niets meer kan horen. Hoe kan ik immers iets stoppen als ik niet degene ben die iets doet? Hoe kan iedere vrouw dat? Koptelefoons zijn zo de betekenaar van een probleem dat ik niet kan oplossen, maar waarvan van mij wordt verwacht dat ik er toch iets mee doe. Koptelefoons zijn een object dat veel vrouwen op moeten zetten, een handeling die ze moeten doen, ondanks dat het oneerlijk is. Koptelefoons voorkomen mij en vele anderen gevoelens van boosheid en vermoeidheid, maar zijn ook nog zo’n truc die uiteindelijk niks zal stoppen.