Versleten maar waardevol
Sinds 2009 doe ik onderzoek naar batik, een uitsparingstechniek met was om stoffen te verven. Voor mijn onderzoek over de Leidsche Katoenmaatschappij (LKM) was ik op zoek naar objecten met een verhaal. Ik vond een serie van deze zes doeken, RV-2298-1 t/m RV-2298-1e, in de digitale database van het Nationaal Museum van Wereldculturen. Deze batikdoeken bevinden zich in de collectie van Museum Volkenkunde in Leiden en laten stapsgewijs de productie zien.
Deze close up laat een fragment zien van de vierde doek. Deze laat zien dat de doeken op zijn: ze zijn fragiel, brokkelig en vervuild. Ook de patronen zijn niet heel spannend. Voor het tonen van het batikprocedé zijn betere, ook nieuwe voorbeelden voorhanden.
Waarom dan toch een verhaal maken over deze doeken? Dat heeft allereerst te maken met degene die deze doeken schonk: ‘L.A. Driessen, Dir. der N.V. Leidsche katoenmij’, aldus de oude inventariskaarten. L.A. Driessen is voluit Louis André Driessen (1890-1954). Hij was directeur van de Leidsche Katoenmaatschappij, maar bovenal colorist.