Louis André Driessen

“Vader (Felix) en zoon (Louis) Driessen behoren nog tot de groep coloristen die zich bezighouden met alle onderdelen van het coloristische werk, met name het chemische onderzoek en het doorvoeren van vernieuwingen.” staat er in het boek Werkplaatsen van wetenschap en techniek: Industriële en academische laboratoria in Nederland 1860-1940’referentie toevoegen.

_“Gezien de belangrijkheid en daarmee samenhangend hoge status van de colorist in de katoendrukkerijen is het niet verwonderlijk, dat de oudste zoon van Louis, Felix, voorbestemd is om colorist te worden.” Felix Driessen trad in de voetsporen van zijn vader Peter Ludwig Carl, ook Louis genoemd, die op zijn beurt weer in de voetsporen van zijn vader Johann Heinrich Joseph getreden was. Laatstgenoemde nam in 1846 De Heyder & Co over, de latere Leidsche Katoenmaatschappij (zie ook verhaal Fake Batik - Misleiden).

Louis André Driessen, de schenker van onze zes doeken, trad in de voetsporen van zijn voorvaders en volgde hen op als nieuwe directeur en colorist. Als colorist hield hij zich bezig met het bedenken van nieuwe technische combinaties voor het verven van de stoffen. Verfstoffen die geschikt zijn om katoen te verven, kunnen niet zomaar gemengd worden of op dezelfde manier gedrukt worden. Sommige hebben een zogenoemd zuur milieu nodig om aan de doek te hechten, terwijl andere juist een alkalisch milieu (het tegenovergestelde van zuur) behoeven. De truc is om de verfstoffen wel gemengd en gedrukt te krijgen om zo met nieuwe kleurcombinaties te komen. Afkijken bij bestaande verftechnieken helpt daarbij. Oefening baart kunst, en daarvoor zijn deze zes doeken waarschijnlijk gebruikt, vermoedelijk door Louis zelf.

De doeken tonen in zes stappen het maakprocedé van batik. Elke doek toont een stap in dit procedé. Laten we naar de eerste stap gaan.