Twee werelden komen samen
Fig. 1 Afbeelding van: Indo-Chinese vrouwen, waarschijnlijk in Jogjakarta rond 1930, collectie Universiteit Leiden/KITLV
Ik blijf me over deze specifieke batik verwonderen. In één enkele stof zitten zowel westerse als oosterse culturele identiteiten verweven. Het contrast tussen de Art Nouveau stijl met traditionele batikmotieven creëert evenwicht en benadrukt de batik als ‘'neutraal gebied': te dragen door beide gemeenschappen.
Als we naar de foto in fig. 1 kijken, kunnen we zien hoe Jans en andere vrouwen er in Nederlands-Indië uitzagen. We kunnen goed zien wat ze droegen. Hun kebaya's hebben ingewikkelde kanten patronen of handborduurwerk beïnvloed door het Westen en geïnspireerd door het Oosten. Hun gebatikte sarongs zijn multicultureel. Deze foto laat ook zien hoe divers de culturen in Nederlands-Indië waren. Een groep vrouwen van gemengde afkomst die in zich verschillende verhalen dragen en tradities van hun voorouders voortzetten.
Batik werd iets dat mensen erfden van hun voorouders - sommige werden gedoneerd of in dozen bewaard, andere werden tentoongesteld als huisdecoratie. Toch werd batik zelden nog als sarong gebruikt. Het werd onbekend en afstandelijk. Misschien is het ontrafelen van het verhaal van deze batik een vertrekpunt om meer te weten te komen over de levensstijl en samenleving in Nederlands-Indië. We kunnen hiermee de verbinding tussen Indonesië en Nederland in de samenleving van het Nederlands-Indische tijdperk blootleggen.