Zicht op de kerk vanuit de stilteruimte - Foto Wilke Geurds
Voor veel vrijwilligers, waaronder Truus en Kees is het belangrijk dat de kerk zoveel als mogelijk opengesteld is: “Het liefst enkele uren van de dag”. De kerk heeft door deze stilteruimte een extra “functie” gekregen, namelijk mensen de mogelijkheid geven om “lichamelijk en geestelijk tot rust te komen in deze rustgevende kerk” (figuur 1).
De stilteruimte is vanaf 1996 langzamerhand uitgegroeid tot wat het nu is. Met de steun van andere gemeenteleden, is de ruimte een plek geworden voor bezoekers om (religieuze) steun te vinden, een kaars aan te steken, troostende woorden te lezen en samen te komen.
