Het herdenkingsprincipe

ⲡ̄ⲣ̄ⲡⲙⲉⲩⲉ. Dit is Koptisch. Gedurende de Grieks-Romeinse periode werd Grieks de officiële taal in Egypte, en ook in Nubië. Vanaf de vierde eeuw n.C. begonnen de Kopten, Egyptische Christenen, hun eigen taal te ontwikkelen: het Koptisch. De opkomst van het Koptisch luidt het laatste stadium van Egyptische taalontwikkeling in. Het schrift bestaat uit het Griekse alfabet met een aantal letters uit een vroegere vorm van Egyptisch , het Demotisch. Rond de vijfde eeuw n.C. kwam het Koptisch ook in Nubië. in omloop De Nubiërs maakte voor veel teksten gebruik van het Koptisch, naast het Grieks en de lokale Oud-Nubische taal.

Het Koptische woord ⲡ̄ⲣ̄ⲡⲙⲉⲩⲉ (prpmeue) betekent herdenking of herinnering. Deze uitdrukking is kenmerkend voor grafschriften uit het verre zuiden van Egypte en het noorden van Nubië. Het herdenken van de doden is een belangrijk onderdeel van de Christelijke liturgie. Dit komt al vanaf de 4e eeuw n.C. tot uitdrukking in gebeden, en dergelijke gebeden hebben vandaag de dag nog steeds hun plaats in r de Koptische Liturgie van Sint Basilius. Men las het grafschrift hardop voor als gebed om God te vragen de sterfdag van de overledene te herdenken. Het is ironisch dat ons grafschrift het woord “dag” (ⲡϩⲟⲟⲩ), dat in regel 3 had moeten staan, niet vermeldt. Het lijkt erop dat de schrijver het woord vergeten is.

Dan nu over op Martha, degene voor wie deze herdenkingssteen gemaakt is.