Een frisse start

Onze spullen helpen ons onszelf te verhouden tot het leven. Zelfs als wij zwijgen, vertellen spullen onze verhalen. We koesteren herinneringen door onze erfstukken; begraven kostbaarheden in onze achtertuin of verbranden cadeaus die we hebben gekregen van een bittere ex; we bewaren foto’s van familieleden in albums op zolder, we hangen kindertekeningen op de koelkast. We kunnen spullen generatieslang in de familie bewaren of we kunnen kiezen om afscheid te nemen van spullen. Maar wat als je gedwongen wordt om alles wat je hebt achter te laten, van het ene moment op het andere?


Voor velen is dat de dagelijkse realiteit. Ze moeten plots hun thuis, familie en bezittingen voor hun eigen veiligheid in de steek laten. Deze zone vertelt de verhalen van mensen die met deze realiteit werden geconfronteerd en die toevlucht hebben gezocht in en om Leiden. Hoe ga je ermee om als je gedwongen wordt om de dierbare mensen en spullen om je heen uit je leven te zetten? Wat neem je met je mee als je in een opwelling van je thuisstad moet wegvluchten? Hoe creëer je een nieuw thuis voor jezelf, als je alleen nog in bezit bent van de kleding op je lijf, de herinneringen aan vroeger en een serviessetje van het asielzoekerscentrum? 



De verhalen van de mensen in deze zone helpen ons begrijpen wat het betekent om alles achter te laten, om in ballingschap te leven en om een nieuw leven te moeten beginnen. Ze helpen ons ook begrijpen dat een verlaten materieel leven een sterke invloed kan uiten op het nieuwe leven dat iemand ver van huis probeert op te bouwen. Hoewel veel van de personen in deze zone een band beginnen te ontwikkelen met de stad Leiden, vervullen de spullen van thuis, die niet meer fysiek aanwezig zijn, een grote rol in hun leven – een rol die nieuw verkregen objecten niet kunnen vervullen.



De verhalen die de mensen met ons deelden, over hun spullen en hun levens toen en nu, heeft diepe indruk gemaakt op ons als student-interviewers. Toen we het project startten, hadden we ons nooit kunnen voorstellen dat de interviews zo’n verrijkende ervaring zouden opleven. We vinden het heel bijzonder dat ze de verhalen met ons wilden delen en daarmee ook met het publiek.