Groeiwijze

Dit is het alruinworteltje van Rijksmuseum Boerhaave. Hij staat bovenop een houten kast in hun depot.

Alruin is een onopvallend plantje dat moeilijk te verplanten is. Zowel de plek waar deze plant groeit als het oogstproces is in de loop van de geschiedenis omgeven door volksgeloof en fantasie. Zo heet Alruin in het Duits ‘galgenmannetje’, een verwijzing naar het idee dat alruin alleen op plaatsen groeit waar ooit een galg had gestaan. De plant zou groeien op lijkvocht of de urine of het zaad van een onschuldig veroordeelde man.

Ook het oogsten van de wortel is omgeven met bijzondere en soms hilarische rituelen. De oorwarmers die J.K. Rowling haar hoofdpersonen in de Potter verhalen laat opdoen, komen niet uit de lucht vallen. Om bij het oogsten aan de dood te kunnen ontsnappen werden honden - bij voorkeur zwarte - en een stuk vlees gebruikt. De hond kreeg een touw om de nek; het andere uiteinde werd voorzichtig om de Alruin gebonden. Vervolgens werd op veilige afstand de hond met een stuk vlees gelokt, waarbij de wortel uit de grond getrokken werd.