Fork-urines

De basisschool waar ik op heb gezeten gaf les aan de hand van de zogenaamde antroposofische leermethode, waarbij de nadruk erop lag dat leerlingen zich dingen eigen maakten door middel van ervaring en handenarbeid. Hierdoor heb ik geleerd om dingen te maken en mijn creativiteit te ontplooien. Tegelijkertijd kreeg ik maar weinig van de reguliere schoolvakken totdat ik naar de middelbare school ging. Ik heb eigenlijk nooit goed leren rekenen.

In mijn optiek is creativiteit, dat wil zeggen het maken van iets van niets of iets nieuws maken van een bestaand voorwerp of concept, een waardevolle eigenschap. Daarentegen is creativiteit meer dan een object een andere betekenis geven door het uiterlijk te veranderen. Deze fork-urines zijn een voorbeeld van hoe ik als basisschoolleerling een alledaags voorwerp veranderde in iets unieks. Het eindresultaat kan op allerlei manieren geïnterpreteerd worden, maar wat mij betreft was het vooral leuk om te maken.

Deze fork-urines zijn voorwerpen zonder een duidelijk nut die ik tot op de dag van vandaag, zo’n 20 jaar later, nog steeds interessant vind om naar te kijken. Bij mij thuis staan ze in een vitrinekast samen met snuisterijen en memorabilia. De steen die ik gebruik om ze tegenaan te zetten vond ik op vakantie op Ibiza. De meeste mensen gaan daarheen om te feesten. Ik besteedde daarentegen mijn tijd in goed gezelschap, in en rondom het zwembad, en struinend door de natuur op zoek naar stenen.

Je zou kunnen zeggen dat zowel de fork-urines als de manier waarop ze neergezet worden incidenteel zijn. Indien u geïnteresseerd bent geraakt in het zien of maken van (uitgebreidere) ‘bestekkunst’, of utensil art in het Engels, dan hoeft u het enkel te googelen; er zal ongetwijfeld iets interessants tevoorschijn komen.