Mijn innerlijke Ioor omarmen
Een aantal maanden geleden kwam ik in de App Store de Calm app tegen. Deze bevat onder andere een collectie van drie korte Winnie de Poeh-verhalen, Tales of Frienship, verteld door de Britse acteur met de welluidende stem, Tom Hiddleston. Naast dat de vertelling er telkens weer in slaagt om me in slaap te sussen, herinnerden deze verhalen me aan mijn diepgaande waardering voor Ioor. Als kind liet Ioor me zien dat het oké is om jezelf te zijn en te ‘doen wat je doet’, zelfs als dat betekent dat je niet altijd blij of zelfs gelukkig overkomt. Zijn vrienden stellen hem op prijs om wie hij is. In essentie streef ik ernaar om Ioor ze zijn; gewaardeerd om zijn onconventionaliteit en op zijn gemak met dat hij er altijd moe uitziet.
Ioor was de eerste die me deed inzien dat het van belang is om je gedachten tot rust te laten komen en te zijn in het moment; een vaardigheid die ik kortgeleden heb moeten aanleren tijdens het herstel van een zenuwinzinking. Al met al heeft een personage uit een kinderboek me geholpen om mijn geestelijke gezondheid te verbeteren nog voordat ik ooit een geestelijke gezondheidszorgprofessional had gezien.
Wist u dat er een theorie in de Psychologie bestaat over A. A. Milne’s verhalen? De theorie stelt dat Winnie de Poeh en zijn vrienden personificaties zijn van psychische aandoeningen. Hierbij is Ioor dysthemie of Persisterende Depressieve Stoornis. De onderzoekers zijn van mening dat in de meeste gevallen ‘medicatie noodzakelijk is’ bij het behandelen van deze aandoeningen