Mooier met maïs

In dit vakje pasten de zeep en de borstel. Net als in Nederland was in Suriname de Sunlight-zeep erg populair, maar vaak werd er ook gewassen met deze traditionele blauwzeep. Daar zat soda in, tegen vlekken, en blauwsel, waardoor de witte was stralender werd.

De borstel was meestal een droge maïskolf. Niet veel mensen verbouwden hun eigen maïs, maar bijna iedereen had een paar kippen voor de eieren. En wat eten die? Juist. Er was dus altijd wel een beetje maïs in huis. Als de gele korrels eruit waren, deed de lege kolf prima dienst als borstel. Zo goed zelfs, dat er rond Paramaribo helemaal niet zo veel wasborstels te koop waren. Daar was geen vraag naar. Hergebruik van oude spullen in een nieuwe functie, tegenwoordig zijn we er weer dol op. We geven het de moderne term cradle to cradle, maar het is van alle tijden.