'Oude Reitz'

Reitz had een turbulente politieke loopbaan. Hij wilde graag president van Oranje-Vrijstaat worden, maar hij verloor steeds de verkiezingen van de populaire president Johannes Brand.

Reitz had een turbulente politieke loopbaan. Hij wilde graag president van Oranje-Vrijstaat worden, maar hij verloor steeds de verkiezingen van de populaire president Johannes Brand. Waar Reitz stond voor een sterk Boerse (Afrikaans) Nationalisme, was Brand juist voorzichtiger met de verhoudingen tussen de Boeren en Engelsen. Na Brand’s dood weet Reitz wel makkelijk de verkiezingen te winnen. Hij zet zich inderdaad in voor het Afrikanerdom en hij krijgt ook al snel ruzie met de Britten. Daarnaast weet zijn regering door slimme investeringen de economie flink te laten groeien. Reitz besluit ook om veel hechter te gaan samenwerken met de andere Boerenstaat; de Transvaalse (of Zuid-Afrikaanse) Republiek met als president Paul Kruger.

In 1896 verkast Reitz naar de Transvaalse Republiek en wordt daar staatssecretaris; een van de belangrijkste functies. Hij had heel veel te doen. Zo was in 1899 de Tweede Boerenoorlog tegen de Britten uitgebroken. Daarnaast ontstonden er allerlei binnenlandse conflicten én was er nog president Kruger die heel eigenwijs kon zijn. Reitz koos dus niet voor een makkelijke baan, maar wist toch successen te boeken. Zo moderniseerde de landbouw zich en konden door slimme ideeën hongersnoden worden voorkomen. Juist tijdens zo’n zware en verwoestende oorlog is een sterke voedselproductie cruciaal. Vanaf 1900 moest de regering steeds verhuizen en in ballingschap totdat in 1902 het Verdrag van Vereeniging een einde aan de oorlog maakte. Reitz wilde niet met de Britten samenwerken en verhuisde daarom naar zijn familie in Nederland. Niet veel later keerde hij echter toch alweer terug.