Verse bloemen

Kijk, want als je een leeftijd hebt bereikt van vijf of tien – want zo worden verjaardagen gevierd in Suriname, niet als je twee of drie wordt, alleen als je één wordt, vijf, en dan telkens vijf, vijf, vijf – dan wordt er een foto van je gemaakt met bloemen of planten, zodat het een beetje fleurig wordt.

Tussen de bloemen op deze zwart-witfoto staat mijn overgrootmoeder. De bloemen laten zien dat deze foto genomen is op haar bigi yari dag, haar grote verjaardag. Het is een van die tradities die er simpelweg zijn zonder dat men precies kan vertellen hoe die is begonnen. Als je een fotoboek bij een Surinaamse familie openslaat, is de kans groot dat er foto’s instaan van grootmoeders omringd door een zee van bloemen en planten.

Mijn oma houdt van planten, maar heeft een haat-liefdeverhouding met verse bloemen. Ze vindt de geur van het vaaswater namelijk afschuwelijk. Maar ze tolereert ze wel degelijk voor een snelle fotoshoot, en ze zijn zeker onmisbaar op haar bigi yari feestjes. Maar voor haar 90e verjaardagsfeest vroeg ze me of ik specifiek ‘geen bloemen’ op de uitnodiging wilde zetten. Op zich begrijpelijk: ze heeft al genoeg foto’s van haarzelf in dit genre om een heel bigi yari-museum mee te vullen.