Kunst op z’n kop

In de kunst wordt vaker gespeeld met onder en boven. Ambigrammen bijvoorbeeld, dat zijn woorden die je ook ondersteboven kunt lezen. Denk ook maar aan de tekeningen van Escher. Dat maakt de boel vaak wel verwarrend. Het komt wel eens voor dat schilderijen verkeerd worden opgehangen. Van Gogh is lastig, bijvoorbeeld. Zowel in de National Art Gallery in Londen als in het Stedelijk Museum in Amsterdam hingen werken van hem met de bovenkant naar beneden.

Sam Himmelfarb kwam voor een dilemma te staan toen zijn schilderij 'Mosaic' in 1957 een prijs won op een tentoonstelling van Chicago's Art Institute. De afbeelding, een semi-abstract werk dat mensen op een stenen trap voorstelde, hing op zijn kant. 'Ik had nog wel gezichten op de mensen geschilderd,' zei de kunstenaar, 'maar nu leek het alsof ze van een rots vielen.' Hij twijfelde of hij er iets van zou zeggen: 'Dan zouden ze mijn schilderij misschien niet zo goed meer vinden.'

Bovenstaande verhalen zijn voorbeelden van echte vergissingen. Anders is het in dit geval: in 2017 ziet Daan Donderwinkel in het CODA Museum in Apeldoorn een tekening van César Domela hangen. Precies dezelfde als bij opa thuis, maar dan verkeerd om. Hoe hij dat zo zeker weet? Die van opa heeft een handtekening, en Domela zal toch niet zijn eigen werk fout gesigneerd hebben. De mensen van CODA halen hun exemplaar uit de lijst om het te onderzoeken, en wat blijkt? Op de achterkant van deze versie heeft Domela ook zijn naam gezet, kloppend met de ophangrichting van CODA. Kennelijk vond hij zelf dat het werk geen vaste boven- of onderkant had, of vond hij het andersom bij nader inzien mooier. En dat brengt ons terug bij ons wasbord.Voor meer informatie en voorbeelden over het spelen met beelden rechtop en op zijn kop in de kunst zie: https://www.weirduniverse.net/gallery/of/art_hung_upside_down