"Alles is weg"
Alles ging verloren in een uitslaande brand en die brand nam dit raam als een van de wegen om uit te kunnen slaan.
Een uur eerder, de zondagklokken van de Agneskerk op de Beeklaan waren nog niet klaar met luiden, hoorden we brandweersirenes loeien. Heel veel sirenes en heel dichtbij. “Het is op de Ampèrestraat,” zei mijn man. Die zin klonk niet neutraal. Wij hadden acht jaar gewoond op de Ampère. “Je wilt er nog niet dood gevonden worden, joh,” had onze huidige buurvrouw een paar maanden terug nog tegen de kopers van ons oude huis gezegd. En die kopers, dat zijn onze dierbare vrienden, Anna en Guido. Net als wij waren zij maar wat blij om zo’n fijn appartement te kunnen kopen. Mooie, grote ruimtes, met een prachtige slaapkamer voor kleine Mies. En in die straat van ons oude huis was er nu brand.
Meteen ging ik op relativeerstand. De kans was klein. Nee, het zal wel niet bij hen zijn. Maar, aan de andere kant, het kan iedereen overkomen. Ik stuurde om 10:08 een bericht in onze groepsapp: “Brand bij jullie in de straat! Alles ok?” Om 10:17 antwoordde Guido: “Alles is weg. Brand bij de onderbuurvrouw.” Direct daarop, na een “Jezus Christus” van mijn kant, stuurde Anna: “Met ons is alles oké. We hebben ook de onderburen uit huis kunnen halen.”
Gelukkig, iedereen is veilig. Maar alles is weg.