Een terugkomst
Zodra Ayoub te horen kreeg dat hij legaal in Nederland mocht verblijven, heeft hij meteen een reis geboekt om samen met Renée zijn familie te zien. In Herat is het te gevaarlijk voor Ayoub, dus zijn zij naar Mashhad in Iran gereisd. De familie van Ayoub, zo’n twintig mensen, hebben allen een visum geregeld om tevens naar Mashhad te reizen en hen daar te ontmoeten. Het was een emotionele reis: twee weken lang hebben ze samen gepraat en gegeten, en iedereen heeft daar voor het eerst Renée en hun zoontje Kees ontmoet. Ayoub vertelt dat het niet echt als vakantie voelde, maar eerder als afscheidsreis: Ayoub’s vader was al erg lang ziek. Vaak heeft hij getwijfeld of hij zijn vader überhaupt nog eens zou zien. Hierdoor zat er extra druk achter Ayoubs toelating tot Nederland, want dat hij illegaal in Nederland verbleef, weerhield hem ervan om zijn vader te zien.
In de rolstoel is zijn vader met de taxi van Herat naar Mashhad vervoerd. Tijdens het bijpraten hebben ze elkaars ringen bekeken en Ayoubs vader uitte zijn bewondering over de ring van zijn zoon. Als teken van intimiteit hebben ze toen van ring gewisseld: de ring met de blauwe steen om Ayoubs vinger is van zijn vader geweest. “Ik vind het zo mooi dat ik zijn ring heb en hij mijn ring: de hele dag kijk ik er trots naar.” Er wordt ook geloofd dat de stenen in die ringen speciale krachten hebben. Naar de blauwe steen kijken is goed voor de ogen en geeft positieve energie. Het is een prachtig aandenken aan zijn reis en aan zijn laatste ontmoeting met zijn vader: begin 2021 is hij overleden.