Stap 3 van 9

Een veilig compartiment

3

3

Wanneer Ayoub deze onderbroek precies heeft gekregen weet hij niet meer. Maar zijn zus had voor hem een zakje met een ritsje in het kruis genaaid, dat is zeker. Tijdens Ayoubs reis is deze onderbroek ontzettend van pas gekomen. Hierin bewaarde hij zijn waardevolste spullen: zijn geld en een boterhamzakje met brieven van zijn nichtjes. Dit was eigenlijk zijn portemonnee, vertelt Ayoub, en hoewel het voor hem een alledaags kledingstuk was geworden, laat het zien dat het gevaar om bestolen te worden evengoed deel was geworden van Ayoubs dagelijkse leven. Hij was vaak afhankelijk van anderen, begeleiders of smokkelaars, die hem samen met andere vluchtelingen over de landsgrenzen brachten.

Een van de moeilijkste momenten voor Ayoub, een van vele, was de oversteek van Iran naar Turkije. Vier dagen lang heeft hij met een groep door de bergen gelopen, met 45 graden hitte en zonder eten of drinken. In de groep waren ook families met kinderen. In de veronderstelling dat ze maar enkele uren onderweg zouden zijn, heeft Ayoub zijn water aan een gezin geschonken. Er volgde vier zware dagen zonder water, die zowel fysiek als emotioneel uitputtend waren: “Ik was er zo klaar mee. Ik hoopte stiekem dat ik gewoon wordt opgepakt door de politie en wordt teruggestuurd naar Afghanistan.” Uiteindelijk kwamen ze aan in een oud dorpje in Turkije, waar ze door heel aardige mensen werden opgevangen.

Ook de boottocht van Turkije naar Griekenland was heftig, ook al heeft Ayoub geluk gehad. Voordat hij de boot op ging – een opblaasbootje waar 35 man in vervoerd zou worden – moest hij al zijn bezittingen wegdoen: zijn kleding en schoenen bleven achter. “Als je dat niet wilde doen, dan werd er gewoon een pistool tegen je hoofd gehouden. De spullen die je achterliet, werden voor je ogen door dieven weggestolen.” Ayoub spreekt van geluk dat niemand zijn onderbroek heeft onderzocht, wat net zo goed had kunnen gebeuren. Dan had hij de brieven van zijn nichtjes nu niet meer gehad. De wereld van mensensmokkel is verdrietig, alleen met geluk kom je af en toe iemand tegen die je een goed hart toedraagt.