Chinese loempia: eetbare goudstaven

Nu we de loempia en haar betekenis in Nederland in kaart hebben gebracht, is het van belang om tot slot te kijken naar haar relevantie in haar land van herkomst: China. Eten is erg belangrijk in China, en veel gerechten hebben een rijke culturele achtergrond en symboliseren veel gunstige tekens. Dat geldt ook voor onze loempia's.

Op het vasteland van China worden loempia's vaak gegeten tijdens het Lentefeest Chunjie 春节 om de komst van de lente te verwelkomen. Tijdens de lente werd geloofd dat het een goed seizoen was om sterk smakende ingrediënten te eten, zoals knoflook, sjalotten, prei en koriander.[Hayes 2017] Men geloofde dat deze ingrediënten een energieboost zouden geven, en om de sterke smaken uit te balanceren werden ze in effen wikkels gewikkeld. [Ibid] Bovendien heeft de loempia een symbolische betekenis in de Chinese cultuur: de gouden kleur en de cilindrische vorm lijken op goudstaven, waardoor ze gezien kunnen worden als een symbool van rijkdom.[Smithsonian]

Toch is de gouden kleur niet vanzelfsprekend in het geval van de loempia. Tijdens het Lentefeest zei mijn moeder dat we die avond loempia's zouden eten. Als jong meisje dat in Nederland woonde, wist ik niet dat het Lentefeest was aangebroken, maar ik was erg opgewonden om knapperig gebakken loempia's te eten als avondeten. ‘s Avonds werd ik flink verrast. Mijn moeder zette twee dingen op tafel: een grote kom met roergebakken groenten en een pak loempiavellen. Ze begon ze te rollen en gaf er toen één aan mij, ongebakken. Niet het soort loempia's dat ik verwachtte.

Het bleek dat het in Zuidoost-China en Taiwan gebruikelijk is om dunne wikkels te vullen met vulling en ze te eten zonder ze te frituren. Deze ongebakken loempia's worden popiah genoemd. De vulling kan door elkaar worden gemengd, maar ook op verschillende borden worden gelegd en iedereen kan zijn wikkel naar eigen smaak vullen. Die avond hadden we een echte popiah-party.