Voor het raam

Loes zit in de zomer vaak op het zitje voor het huis, een beeld dat doet denken aan hoe de straat er vroeger uit zag, zelfs nog voor Ton en Loes er kwamen wonen. Tegenwoordig zitten de tantes niet meer voor de deur - iets wat een significante invloed op het straatbeeld heeft gehad. Waar er eerst zowat een schoolklas aan kinderen in de straat krioelde en er altijd een buuf buiten of voor het raam zat om op de kinderen te passen, wonen er nu nog maar een handjevol kinderen in de straat.

Dit is allebei een direct gevolg van emancipatie. Omdat de buurvrouwen net als hun partners overdag aan het werk gingen, verdwenen vrouwen steeds meer uit het straatbeeld. En verbeteringen op het vlak van anticonceptie in de jaren ‘60 droegen bij aan het verminderde aantal kinderen. Waar er daarvoor gezinnen met soms wel 12 kinderen in de straat woonden, wonen er nu in totaal niet eens meer zoveel kinderen in de Wolmarans.

De emancipatie heeft ook invloed gehad op de samenstellingen van gezinnen: waar eerder scheiden niet mogelijk was door een gebrek aan financiële afhankelijkheid van vrouwen, hebben ze nu vaak wel een eigen inkomen. Daardoor worden eenoudergezinnen steeds normaler.

Een andere groep die de demografie van de straat heeft veranderd zijn de studenten. Studenten zijn altijd al aanwezig geweest in Transvaal - deels ook verdienste van de aanwezigheid van Koninklijke Studentenroeivereniging “Njord” op de Morsweg - maar met de groei van de studentenpopulatie is ook de Wolmarans niet gespaard gebleven van verkamerde woningen met studenten die maar een paar jaar in de straat wonen. Deze studenten investeren natuurlijk meer in hun studie en eventueel studentenvereniging dan in de onderlinge band van de straatbewoners. Ook daardoor werden er langzaamaan steeds minder activiteiten georganiseerd in de straat.